بررسی اثر آلبومین در مقایسه با پلاسبو بر روی عملکرد بالینی پس از سکتۀ مغزی ایسکمیک در حوزۀ شریان مغزی میانی در بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان گلستان اهواز

زمینه و هدف: سکتۀ مغزی سومین علت مرگ در جهان و شایع ترین علت ناتوانی در افراد مسن می باشد.آلبومین به-عنوان درمان مبتلایان به سکتۀ مغزی استفاده می شود. هدف این مطالعه، بررسی اثر آلبومین بر روند بهبود عملکرد بالینی بیماران سکتۀ حاد ایسکمیک می‌باشد. روش بررسی: مطالعه به روش دو سوکور انجام شد. 139 بیمار مبتلا به سکتۀ حاد ایسکمیک که حداکثر 5 ساعت از وقوع سکتۀ آنها گذشته بود. یک گروه از بیماران تحت درمان با آلبومین انسانی 20 درصد وریدی و گروه دیگر با پلاسبو در مدت 2 ساعت قرارگرفتند. تمام بیماران در بدو بستری و پایان ماه سوم بر اساس معیارهای M.R.S و Barthel ارزیابی شدند. یافته­ها: آلبومین تاثیر معنی­داری بر کاهش طول دوره­ی بستری داشت(05/0P<)، اما تفاوت میزان مرگ در دو گروه دارونما و آلبومین  معنادار نبود(05/0P>). در بیماران گروه آلبومین تفاوت قابل توجهی در میانگین رتبه­ها از نظر معیار MRS (6/61 در گروه آلبومین در مقابل 2/78 درگروه دارونما) و تفاوت میانگین معیار Barthel (38 در گروه آلبومین در مقابل 28 در گروه دارونما) نسبت به گروه دارونما مشاهده شد(05/0P<). زمان شروع داروی آلبومین بعد از سکته در میزان بهبود عملکرد بالینی بیماران، نقش مؤثری داشت (05.0P<). نتیجه­گیری: به­نظر می­رسد درمان با آلبومین جهت بهبود عملکرد بالینی بیماران و کاهش مدت بستری کارآمد است. این دارو در صورت تزریق زودهنگام اثردهی بیشتری خواهد داشت.